Tsy Andriamanitra no eritreretinao

by

Mark Mallett

Nandritra ny taona maro fony aho tovolahy, dia niady mafy tamin'ny fanaraha-maso. Na inona na inona antony, dia nisalasala aho fa tia ahy Andriamanitra— raha tsy hoe tonga lafatra aho. Lasa kely kokoa ny fiovam-po ny fieken-keloka, ary lasa fomba kokoa hahatonga ny tenako ho eken’ny Ray any an-danitra kokoa. Ny hevitra hoe afaka mitia ahy Izy, tahaka ahy, dia tena sarotra tamiko ny nanaiky. Soratra masina toy ny hoe “Aoka ianareo ho tanteraka tahaka ny fahatanterahan’ny Rainareo Izay any an-danitra”,^[1]Matt 5: 48 na “Aoka ho masina ianareo fa masina Aho”^[2]1 Pet 1: 16 vao mainka nampalahelo ahy. Tsy tonga lafatra aho. tsy masina aho. Noho izany dia tsy maintsy tsy ankasitrahan’Andriamanitra aho. 

Mifanohitra amin’izany, ny tena tsy ankasitrahan’Andriamanitra dia ny tsy fahatokisana ny fahatsarany. Nanoratra i Md Paoly hoe:

Raha tsy misy finoana, dia tsy misy azo atao hahazoana sitraka aminy, satria izay manatona an’Andriamanitra dia tsy maintsy mino fa misy Izy sady mamaly soa izay mitady Azy. (Hebreo 11: 6)

Hoy i Jesoa tany amin'i St. Faustina:

Ny lelan'ny famindram-po dia mirehitra amiko - miantso mafy mba holaniana; Te handatsaka azy ireo hatrany amin'ny fanahy aho; fanahy tsy te hino ny fahatsarako fotsiny.  —Jesosy hatrany Saint Faustina, Famindrampon'Andriamanitra ao amin'ny fanahiko, Diary, n. 177

Ny finoana dia tsy fampiasa ara-tsaina izay hanaiky tsotra izao ny fisian'Andriamanitra. Na ny devoly aza mino an’Andriamanitra, izay zara raha sitrak’i Satana. Fa kosa, ny finoana dia fahatokiana toy ny zaza sy ny fanekena ny fahatsaran’Andriamanitra sy ny drafitry ny famonjeny. Izany finoana izany dia mitombo sy mivelatra, tsotra, amin'ny alalan'ny fitiavana… ny fomba hitiavan'ny zanakalahy na zanakavavy ny papany. Ary noho izany, raha tsy lavorary ny finoantsika an’Andriamanitra, dia entin’ny faniriantsika anefa izany, izany hoe ny ezaka ataontsika ho setrin’ny fitiavana an’Andriamanitra. 

…Ny fitiavana manarona fahotana maro. (1 Pet 4: 8)

Ahoana anefa ny amin’ny fahotana? Tsy mankahala ny ota ve Andriamanitra? Eny, tanteraka ary tsy misy famandrihana. Tsy midika anefa izany fa halany ny mpanota. Halan’Andriamanitra kosa ny ota satria manimba ny zavaboariny izany. Ny fahotana dia mamadika ny endrik’Andriamanitra izay namoronana antsika ary mitovitovy amin’ny fahoriana sy alahelo ary fahakiviana ho an’ny taranak’olombelona. Tsy mila milaza izany aminao aho. Samy mahafantatra ny vokatry ny ota eo amin’ny fiainantsika isika mba hahafantarana fa marina izany. Koa izany no antony anomezan’Andriamanitra antsika ny didiny sy ny lalàny ary ny fitakian’Andriamanitra: ao amin’ny Sitrapon’Andriamanitra sy mifanaraka amin’izany no ahitan’ny fanahin’olombelona fitsaharana sy fiadanana. Heveriko fa ireto no teny tiako indrindra avy amin'i Md Joany Paoly II:

Mitaky fitakiana i Jesosy satria maniry ny tena fahasambarana ho antsika Izy.  —POPE JOHN PAUL II, Hafatry ny tanora manerantany ho an'ny taona 2005, Vatican City, 27 aogositra 2004, Zenit

Tena mahafinaritra ny manao sorona, mananatra, mandà zavatra manimba. Mahatsiaro ho mendri-kaja isika rehefa manao izany, ary izany dia satria mifanitsy amin’ny tena nahariana antsika. Ary Andriamanitra dia tsy nanao ireo zavaboary mahatalanjona mba tsy hifaliantsika. Ny vokatry ny voaloboka, ny sakafo matsiro, ny firaisana ara-panambadiana, ny fofon’ny zavaboary, ny fahadiovan’ny rano, ny lamban’ny filentehan’ny masoandro… izany rehetra izany dia fomban’Andriamanitra milaza hoe: “Namorona anao ho amin’ireo entana ireo Aho.” Rehefa manampatra ireo zavatra ireo isika dia lasa poizina ho an'ny fanahy. Na ny fisotroana rano be loatra aza dia mety hahafaty anao, na ny fifohana rivotra be loatra dia mety hahatonga anao ho ketraka. Noho izany, tsara ny mahafantatra fa tsy tokony hahatsiaro tena ho meloka ianao noho ny fankafizanao ny fiainana sy ny fankafizanao ny famoronana. Kanefa, raha miady amin’ny zavatra sasany ny toetrantsika lavo, dia tsara kokoa indraindray ny mamela an’ireo entana ireo ho an’ny soa ambonimbony kokoa amin’ny fiadanana sy ny firindran’ny fijanonana ao amin’ny fisakaizana amin’Andriamanitra. 

Ary raha miresaka fisakaizana amin'Andriamanitra, ny iray amin'ireo andalan-teny manasitrana indrindra novakiako tao amin'ny Katesizy (andalana izay fanomezana ho an'ny mpandinika) dia ny fampianarana momba ny ota kely. Efa nandeha tany amin'ny Confession ve ianao, nody, ary very faharetana na latsaka tamin'ny fahazarana taloha saika tsy nieritreritra? Satana dia eo (sa tsy izy) manao hoe: “Ah, tsy madio intsony ianao, tsy madio intsony, tsy masina intsony. Notsofinao indray, ry mpanota…” Fa izao no lazain'ny Katesizy: na dia mampalemy ny fiantrana sy ny herin'ny fanahy aza ny fahotana kely...

…tsy mandika ny fanekena tamin’Andriamanitra ny ota madinika. Noho ny fahasoavan’Andriamanitra dia azo amboarina izany. “Ny fahotana kely dia tsy manaisotra ny mpanota amin’ny fahasoavana manamasina, ny fisakaizana amin’Andriamanitra, ny fiantrana, ary noho izany dia ny fahasambarana mandrakizay.” - Katesizan'ny Fiangonana Katolika, tsy. 1863

Tena faly aho namaky fa mbola namako foana Andriamanitra, na dia nihinana sôkôla be loatra aza aho na namoy ny aiko. Mazava ho azy fa malahelo ahy Izy satria mbola hitany fa andevo aho. 

Amena, amena, lazaiko aminareo fa izay rehetra manota dia andevon'ny ota. (Jaona 8: 34)

Fa ny malemy sy ny mpanota indrindra no nahatongavan'i Jesosy hanafaka:

Ilay mpanota izay mahatsapa fadiranovana tanteraka ny zava-drehetra izay masina sy madio ary manetriketrika noho ny ota, ilay mpanota izay maizimaizina tanteraka amin'ny masony, tafasaraka amin'ny fanantenana famonjena, amin'ny fahazavan'aina, ary amin'ny ny fiombonan'ny olomasina dia ilay sakaiza nasain'i Jesosy hisakafo hariva, ilay nangatahina hivoaka avy ao ambadiky ny fefy, ilay nangataka ho mpiara-miasa amin'ny fampakaram-badiny sy mpandova an'Andriamanitra… Izay mahantra, noana, mpanota, lavo na tsy mahalala no vahinin'i Kristy. —Matio Ilay Mahantra, Ny fiombonan'ny fitiavana, p.93

Ho an’ny olona toy izany dia i Jesosy mihitsy no nilaza hoe:

Ry fanahy tototry ny maizina, aza kivy. Tsy mbola very ny rehetra. Avia hatoky an Andriamanitrao, izay fitiavana sy famindram-po, ... aza matahotra ny hanatona ahy, na dia mena volo aza ny fahotana… mifanohitra amin'izany no anamarinako azy amin'ny famindram-poko tsy takatry ny saina sy tsy takatry ny saina. —Jesosy hatrany Saint Faustina, Famindrampon'Andriamanitra ao amin'ny fanahiko, Diary, n. 1486, 699, 1146

Eto am-pamaranana, ho anareo izay tena sahirana amin’ny fieritreretana fa mety ho tia olona toa anareo i Jesoa, etsy ambany dia misy hira nosoratako manokana ho anareo. Saingy aloha, araka ny tenin’i Jesosy manokana, dia izao no fijeriny an’ity olombelona mahantra sy lavo ity — na dia ankehitriny aza…

Tsy te hanasazy olona tsy te-haniry aho, fa maniry ny hanasitrana azy io aho, amin'ny faneriterena izany amin'ny Foko be famindram-po. Mampiasa sazy aho raha izy ireo no manery ahy hanao izany; Ny tanako tsy misambotra ny sabatry ny fahamarinana. Alohan'ny andro fitsarana dia handefa ny andro famindrampo aho.  —Jesosy hatrany Saint Faustina, Famindrampon'Andriamanitra ao amin'ny fanahiko, Diary, n. 1588

Malahelo aho rehefa heveriny fa masiaka aho, ary mampiasa ny rariny kokoa noho ny famindram-po aho. Izy ireo dia miaraka amiko toy ny hamely azy amin'ny zavatra rehetra. Tena afa-baraka aho noho ireo! Raha ny marina, izany no mitarika azy ireo hitoetra eo amin’ny toerana mahamety Ahy, ary izay lavitra dia tsy afaka mandray ny fitambaran’ny Fitiavako rehetra. Ary na dia tsy tia Ahy aza izy ireo, dia heveriny fa masiaka aho ary saika ho Olona mampahatahotra; Raha mijery ny fiainako fotsiny izy ireo dia afaka mahita fa tsy nanao afa-tsy ny fahamarinana iray ihany Aho - raha mba hiaro ny tranon'ny Raiko, dia noraisiko ny tady ary notapahiko miankavanana sy miankavia. roahina ny mpanao ratsy. Ny ambiny rehetra dia Famindram-po ihany: Mamindra fo ny torontoroninao, ny fahaterahako, ny teniko, ny asako, ny diako, ny ra nalatsako, ny fanaintainako - ny zavatra rehetra ato anatiko dia Fitiavana mamindra fo. Nefa Izaho no atahorany, ary izaho no hatahorany ny tenany mihoatra noho Izaho. — Jesosy ho Mpanompon’Andriamanitra Luisa Piccarreta, 9 Jona 1922; Volume 14